Leugens, woede, haat,
tegenslagen. Dat zijn enkele kernwoorden bij dit meeslepend verhaal van Carry
Slee. Maar gelukkig is het niet allemaal ellende: ook liefde, vriendschap en
warme momenten zijn een feit in dit boek.
Sven, een jonge knaap, wordt
thuis geslagen. Hij moet alles doen wat zijn vader hem zegt want anders moet
hij de klappen vangen. Maar Sven laat zich niet tegenhouden door zijn papa. Hij
doet waar hij voor leeft: een film maken met zijn eigen camera. En dan nog wel samen met
Roosmarijn, het meisje waar hij verliefd op is. Roosmarijn heeft echter ook
haar problemen: de leraar houdt zijn handen niet thuis. Zij vertelt, in
tegenstelling tot Sven, wel haar probleem aan de klasgenoten. Niemand gelooft
haar. Maar Sven wel. Hij komt voor haar op.
Sven moet heel veel dingen
geheimhouden voor zijn vrienden en voor Roosmarijn. Dat vindt hij zelf ook
sneu, maar het kan nu eenmaal niet anders, als hij niet wil dat ze het te weten
komen… Hij moet enkele keren liegen tegen Roosmarijn en zij heeft zijn leugens
door. En tot overmaat van ramp pikt zijn broer, Lennart, alles van hem in. Hij
is altijd de beste thuis, hij krijgt geen slaag. Sven is het echt beu. Hij
dreigt alles te verliezen: zijn vrienden en Roosmarijn, hij wordt zelfs
geschorst op school. Maar dan komt hij met een oplossing. Een oplossing waar
iedereen van schrikt.
Wat de grote sterkte is van dit
boek, is de manier waarop het je
meezuigt. Je verdwijnt van de wereld en wil in het in één trek uitlezen. Het
verhaal is aangrijpend, maar tegelijk ontroerend en mooi. Je zit vol spanning
om wat er nog zal komen. Er wordt vanuit verschillende standpunten verteld: het
ene moment ben je bij Sven, het andere moment ben je bij Roosmarijn en haar
vriendin. En toch is het heel gemakkelijk te volgen. Het verhaal neemt
verschillende bochten die niet te voorspellen zijn, dat maakt het ook zo
boeiend.
Qua taal zit het ook goed, het is
heel gemakkelijk te lezen en geen te moeilijke woorden. Het boek dateert van
het jaar 2000 en enkele woorden en uitspraken zijn wel wat gedateerd: de tijd
van internet via de telefoon is al lang voorbij en gulden zijn ook niet meer te
gebruiken.
Het werd terecht bekroond door de
Nederlandse kinderjury in 2001. Het werd ook verfilmd in 2011. Of de film even
goed is als het boek is een andere vraag. Het boek is alvast een pareltje!
Carry Slee. (2001, vierde druk). Razend. Uitgeverij Van Holkema &
Warendorf . (144 blz.)
Elien Leleu
Geen opmerkingen:
Een reactie posten