maandag 14 april 2014

Een touwtje naar de maan – Wally de Doncker

Spot en Muis zijn anders. Muis is vrij. Zij gaat en staat waar ze wil. Spot niet. Hij heeft een lijn in zijn hoofd. ’s Nachts trekken Spot en Muis op avontuur. Maar van alle dieren die ze ontmoeten, is niemand echt vrij… Zelfs Muis heeft last van een touwtje naar de maan dat haar de nacht in trekt.

Doorheen het boek hebben Spot de hond en Muis de poes een haat-liefde verhouding. Het ene moment ontdekken ze samen de leefwereld van vis, paard, meeuw… Maar op een ander moment staan ze te kibbelen over melk, hondenbrokken, een slaapmat of erger hun baasjes. Spot en Muis vertellen elkaar ook over zichzelf, bijvoorbeeld dat Muis ’s nachts altijd naar buiten gaat omdat haar instinct dat wilt. Ze vertellen meer dan alleen over zichzelf, ook leuke weetjes over de natuur of de dieren worden verteld. Bijvoorbeeld vertelde Muis dat de maan aan de zee trekt, waarop de schrijver op springtij en doodtij doelde. Ook serieuzere onderwerpen zoals leven en dood worden aangekaart. Dit werd op een zodanige kindvriendelijke manier geschreven dat de kinderen niet eens merken dat er eigenlijk zeer zware onderwerpen besproken worden.

Wally de Doncker heeft ervaring met lagere school kinderen. Hij was vroeger leraar leesbevordering. Door deze ervaring had hij een zeer goede kennis om een boek te schrijven voor beginnende lezertjes. Dit merk je ook aan het boek. Er zijn nauwelijks moeilijk te lezen woorden gebruikt. Deze beperkte woordenschat heeft dan wel het nadeel dat het verhaal soms verwarrend kan zijn. Sommige kinderen zullen niet meer doorhebben of Spot of Muis aan het spreken is. Dit komt deels ook omdat elke zin op een nieuwe regel staat. Het gevolg hiervan kan zijn dat kinderen het verhaal niet begrijpen. Dat maakt lezen saai voor hen.  

Veerle Derave heeft tekeningen voor dit boek gemaakt. Het lijkt alsof alle getekende dieren in het boek geplakt zijn door het witte randje rond de omlijning. Dit zorgt voor een zeer leuk effect van een eenvoudige tekening. De tekeningen zijn in zwart-wit afgedrukt wat eigenlijk spijtig is want de grote meerderheid van jonge kinderen zal een boek dat in kleur afgedrukt is voornemen. Er zijn ook een aantal opeenvolgende pagina’s waar er niets getekend is. Dat is jammer want tekeningen zorgen er voor dat kinderen het verhaal beter kunnen visueel voorstellen en begrijpen.


Dit boek is wel een aanrader om voor te lezen aan jonge kinderen. Als het verhaal met veel mimiek en intonatie gebracht wordt, kan het wel een handig middel zijn om moeilijke onderwerpen zoals dood, leven, vriendschap en verschillen tussen personen aan te kaarten. 


Elisa

Bron: de Doncker, W. (2005). een touwtje naar de maan. Leuven: Davidsfonds Uitgeverij NV.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten