De kinderen van de klas krijgen een vervangster, omdat hun andere juf een baby'tje krijgt. Isobel heet hun nieuwe. Het is een hele mooie juf. Ze heeft lange rode haren en is mooi slank.
Haar gezicht is wel altijd een beetje wit. Soms lijkt het wel alsof je erdoor kunt kijken. Best wel akelig. Ze heeft ook hele grote, groene ogen, net zoals van een kat.
Wanneer ze door de gang loopt, hoor je geen voetstappen. Plots staat ze net achter je, zonder dat je het gehoord hebt. Misschien beelden de kinderen zich allemaal wel iets in. Of niet?
Op een bepaald moment beslissen enkele kinderen om geen aandacht meer te besteden aan het feit dat hun nieuwe juf misschien wel een heks zou kunnen zijn. Tot hun juf een pad meebrengt naar school. Ze houdt hier enorm van. Ze knuffelt en kust het dier zelfs.
Wanneer de kinderen als grap een punaise op haar stoel leggen, gaat de juf erop zitten. De klas kijkt vreemd toe, want ze maakt geen geluid of toont niet dat ze pijn heeft.
Plots merkt Isobel dat er een punaise in haar been zit. Ze haalt het er gewoon uit, alsof er niks aan de hand is.
Nog een extra teken dat het toch een heks kan zijn! Ze houdt van padden en voelt geen pijn. Dat is toch wel vreemd...
Een paar dagen later wordt het nog erger. De kinderen merken dat er steeds een zwarte kat rond de schoolpoort hangt. Deze is wel erg goed bevriend met juf Isobel.
Een leerling heeft er genoeg van en achtervolgt de juf. Ze geraakt zelfs binnen tot in haar huis.
Natuurlijk had juf Isobel het gezien en vraagt ze wat ze doet in de kleerkast.
De leerling legt alles uit en geeft eerlijk toe dat ze bang was dat het een heks was.
Uiteindelijk heeft de juf het toegegeven, maar het is wel geen kwade heks.
Ze houdt van kinderen en heeft het beste met hen voor.
Dit verhaal heb ik nog in het 5de leerjaar gebruikt als spreekbeurt. Ik heb het nu herlezen, omdat ik het toen een passende titel vond. Ik had mijn juf toen niet zo graag en wilde dit met deze spreekbeurt ook tonen. Toen ik het boek herlas, beleefde ik meteen een nostalgie!
Het boek werd geschreven door M. Mous en werd uitgegeven in het jaar 2002.
Het is een ontspannend boek en is bedoeld voor kinderen jonger dan 8 jaar.
Ik heb dus geluk gehad dat ik dit boek mocht lezen in het 5de leerjaar !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten